ธรรมมะ คือ ธรรมชาติ
แม่กินข้าวหรือยัง
หลายคนอาจเคยนำ ภาพแม่โฟสลงบนเฟสบุ๊ก เพื่อต้องการให้คนเข้ามากดไลท์ เป็นความพอใจ ความปลื้มใจเพียงครู่เดียวที่คนเข้ามา กดไลท์ภาพแม่ และชื่นชมในการให้ความหมายของภาพเป็นข้อความขึ้นไว้สั้นๆ แม่กินข้าวหรือยัง หนูรักแม่ ฯลฯ และแน่นอนหลายคนที่รักแม่ อดไม่ได้ที่จะซาบซึ้งไปด้วย ซึ่งตัวข้าพเจ้าก็เคยทำเยี่ยงนะ
ในชีวิตจริง แม่ไม่เคยบ่นว่าแม่เหงา แม่ไม่เคยบอกว่าแม่หิว แม่บอกเสมอว่า แม่อยู่ได้ อยู่กับธรรมชาติ ใช้ชีวิตตามวิถีของธรรมชาติ ตายก็เอา รอดก็เอา มันคือธรรมะที่แม่เตือนใจตัวเองเสมอด้วย ธรรมะ คือ ธรรมชาติ
ชีวิตที่ เรียบง่าย บนพื้นที่พอเพียง ณ หนองหัวลิงซิตี้ @ อุบล กับการทำสวน ปลูกผักผลไม้ ทำให้แม่มีความสุข และเหมือนว่าแม่ ไม่อยากได้อะไรอีกแล้วในโลกนี้นอกจากสุขภาพที่แข็งแรง และความสุขที่ได้อยู่กับ ธรรมชาติบนพื้นที่พอเพียง แห่งนี้ หนองหัวลิงซิตี้ @ อุบล ที่แม่ดูแลมาทั้งชีวิตของแม่ บางวันที่มีคนพาแม่ ไปวัดฟังธรรม แม่ชอบที่จะได้สนทนาธรรมกับ ท่านพระครูสุขุม วรรโณภาส ศูนย์พุทธธรรมพรหมวชิรญาณ ป่าดงใหญ่วังอ้อ ท่านเป็นผู้ดูแลป่าดงใหญ่วังอ้อ ดูแลธรรมชาติ
หากมีเวลาอยู่กับแม่ ให้เวลากับแม่ พูดคุยกับแม่ บ้างมันคือโลกของความเป็นจริง อย่าให้แม่ต้องถามว่า ”ทำอะไรลูก” ขณะกินข้าวกับแม่ ใครที่อาจตั้งหน้าตั้งตา กดไลท์บนเฟสบุ๊ก แม่คงเข้าใจเพียงว่า เฟสบุ๊กคือสิ่งลูกชอบเล่น อมยิ้มหัวเราะกับเฟสบุ๊ก คำตอบสั้นๆจากลูก อ๋อแม่ ! คุยกับคนในเฟสบุ๊ก
“ซื้อเฟสบุ๊กให้แม่หน่อยนะ” แม่จะได้เอาไว้คุยกับลูก ถ้าหากลูกชอบที่จะคุยกันบนเฟสบุ๊ก
ใครที่กำลังดูแลพ่อดูแลแม่อยู่ขณะนี้ ใครทำอยู่แล้วก็ขออนุโมทนาด้วยนะ ถ้าใครยังไม่ทำก็ไปทำซะ ตลอดชีวิตนี้เราไม่รู้จะหาคนมาเป็นห่วงเป็นใยมากังวลเราเท่าพ่อแม่ได้หากยังไม่ได้ดูแลพ่อแม่ให้เต็มที่ไปดูเสีย
ถ้าท่านละโลกไปแล้วจะเสียใจภายหลัง
คติธรรมพระครูสุขุม วรรโณภาส
ศูนย์พุทธธรรมพรหมวชิรญาณ ป่าดงใหญ่วังอ้อ
จังหวัดอุบลราชธานี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น